'' Dünyada en korkunç savaşların din yüzünden çıktığına , kanın en çok din uğruna aktığına inananlardanım. '' 

                                  ( Ayşe Kulin'in Sevdalinka kitabından ) 

- Kitap -

Savaşlar ve Kitaplar 

Bu  aralar sanırım konusu savaş olan çok kitap okuyorum . En    son Ayşe Kulin'in Sevdalinka kitabını okudum mesela . Boşnakların Sırplar tarafından uğradığı zulmü anlatıyor..

  Öyle ki , o kadar acı ki yaşananlar .!!

Savaşan kişiler değişiyor ama değişmeyen iki şey var ; Biri zulüm diğeri savaşın sebebi . Savaşın ülkesi ne olursa olsun konusu din ..

  Bütün savaşlara dönüp bakınca , hepsinin temel sebebinin aynı olduğunu görüyoruz . Hangi din olduğu inanın önemli değil , yeter ki güçlü olan tarafın dinin tam karşıtı olsun . Aynı din olsa bile bu sefer mezhep farkı giriyor araya . Peki ama NEDEN ? 


   Bırakın farklı bir dini , peygamberi kabul etmeyi , aynı dinin içinde bu kadar bölünme NEDEN ? 

- Kardeşini kucağına almış bir çocuk -

    

  Aslında ben bu konuda kendimce şöyle bir düşünce yürüttüm . İnsanın savaşı aslında kendisiyle . Kendi içindeki inancıyla alakalı . Doğuyoruz bir dinin , bir ülkenin içine ama seçme şansımız yok. Bence insan içten içe bunun acısını çekiyor .Doğduğun ülkenin içinde bir de şehirlere bölünüyorsun . Hatta şehirler içinde ilçelere , Köylere onların içinde bile mahalleye , sokağa ..

   

     İnsan sürekli bir grubun içine ait olma telaşında . Mesela akrabalara bölünüyor sonra ailelere . Onlar içinde bile gruplaşma hissi var insanda . Bir ayrışma , bir grubun içine dahil olurken diğerine kin tutma . Bilmiyorum bana okudukça , gördükçe çok saçma geliyor ama durum bu . 

Soruyorum ..

   Her yerde bir ayrışma içinde değil miyiz ? 

Cinsiyet , yaş vb . insan derine indikçe daha bir bölünüyor sanki . Sonra savaşlar çıkıyor aile arasında , akrabalar arasında , mahalleler , köyler , şehirler , tuttuğumuz takımlar , inandığımız mezhepler ve dinler sonra ülkeler böyle bölüne bölüne birleşir gibi oluyoruz ama yine olmuyor toparlayamıyoruz ..

Hakan Günday'ın yeni kitabı Zamir'de baş karakter bir barış örgütünde çalışıyor . Yani savaşın sebebinin neden olduğu sonucunu Din olarak açıklıyor . İnsanın kutsalının bir diğer insan olduğunun farkına varılırsa savaşın bitebileceği kanısına varılıyor . Bilmiyorum belki olabilir bir sebep . Ama yine de çok zor . Çünkü insan sürekli bir savaş halinde olmayı seviyor gibi . Kolay olanı istiyor ama onu zor kazandığını iddia etmek hoşuna gidiyor ..

   Mutlu olmayı ve Barış içinde yaşamayı bilmiyor . Geçmişe dönüp baktığımız zaman , Tarih bizler için kazanılan ve kaybedilen savaşlardan ibaret değil mi ? 

    Tüm dinler barışı emrettiği halde neden hala din için savaş çıkıyor? Cevabı zor , bir çok soru var . Ama ben artık okurken bile rahatsız olduğum bu durumun her an başıma gelecek korkusuyla yaşıyorum . Çünkü savaş hep yanı başımızda . Dinimiz , Irkımız ne olursa olsun . İnsan olduğumuz sürece hep bir savaşın içinde olmaya mahkumuz ..

'' İnsan , davranışlarının sonuçlarını hesaplayan , mantıklı bir yaratık değildi .Kendini ne kadar geliştirirse geliştirsin bir duygu yumağından ibaretti . '' 

                          ( Hakan Günday'ın Zamir Kitabından )  

Not : Ukrayna ve Rus savaşının gölgesinde yaşanan tüm insanlık dışı dramların son bulmasını , Barış , Huzur ve bol kitap dolu mutlu yarınlara tüm dünya insanlarının ulaşmasını canı yürekten temenni ediyoruz ..

Kitap Tavsiyesi ; Margaret Macmillan'ın Birinci Dünya Savaşını kapsamlı bir şekilde anlattığı '' Barışa son veren Savaş '' kitabı bu açıdan okunmaya değer ..





Bu yazıyı sitemiz yazarlarından '' Melisa Karaboyun '' yazmıştır . Yazarımıza ulaşmak için İnstagram sayfası  ; 

ben1kitapokudum